Wildwaterkajaktrip Durance en zijrivieren

Zaterdag en zondag 18 en 19/07/2015

We verzamelden bij Rony thuis om 19 u , om al de boten op de camionette te binden. Tijdje zoeken naar de ideale bindingen van onze boten om een tocht van 1100 km  te overleven. Na deze zware taak plaatste ik me achter het stuur en weg waren we. We passeerden verschillende péages en tankstations, ook Keith nam plaats achter het stuur, zodoende ik een dutje van 2,5 u kon doen. Omstreeks vijf uur in de ochtend kwamen we aan in de bergen. We reden een tijdje op donkere, smalle wegen. Toen het licht werd en Keith keek eens omhoog werd het groen voor zijn ogen. Niet van miserie, maar een boot wou het dak verlaten. We stopten om deze vast te binden en even uit te stappen voor we aan onze laatste 100 km begonnen. Dit was ook het moment waarop Rony zijn legendarische lookballetjes bovenhaalde. We arriveerden omstreeks 7u 45 op camping ”La Fonteine” in Réotier,(dorpje tussen Gap en Briançon) waar we de slapers (Kris en Isabelle, Simon en Julie) op een “subtiele” manier wakker maakten. En zo begonnen we aan onze zonnige zondag.

We verkenden met enkele vaarders (Simon, Julie, Rony, Annelies, Bart) de Clareé, een bijrivier van de Durance, die niet zoveel water had, maar onze schouders toch losmaakte voor de  komende dagen. Keith bleef samen met Kris en Isabelle op de camping, waar hij zijn strepen als “Gummyboy” verdiende. We aten kip en frietjes met zen allen, het was een prijzig kieken 18 euro/stuk en de French fries waren ook niet goedkoop zo’n 34 euro voor 8 porties. Tijdens en na deze maaltijd namen we plaats in de sheltertent die Rony speciaal voor ons had gekocht, water en winddicht, hierin konden we ’s avonds altijd gezellig vertoeven. Toen de avond viel kwamen Kris Janssens met Peggy en de  kinderen nog toe op de camping. Dit zorgde voor een totaal van 12 groepsleden,waarvan 8 actieve vaarders, kortom een gezellige bende!!!!!!

Maandag 20/07/2015

Het beloofde een prachtige vaardag te worden en dat werd het ook we vertrokken op de piste van Argentière, die we tweemaal afvaarden en sommige ook zwommen. J Na de piste vertrokken we voor een tocht van 15 km op de Durance waar we werden vergezeld door de ouders van Simon. We vaarden tot aan de  camping waar we ons middagmaal nuttigden. In de namiddag reden Keith en Bart naar de “dichtstbijzijnde” winkel, zo een 30 km verder. De rest van de groep had er nog niet genoeg van en sprongen in hun boten om te peddelen tot de piste van St Clement. Door een communicatiestoornis verliep de pendel iets minder vlot dan voorzien….Tijdens de zoektocht naar de uitstapplaats van de vaarders kwam Bart tot de conclusie dat er op 5 km een intermaché en Carrefour waren(in Guillestre), dit drama werd na de winkelbeurt verdronken. ’s Avonds  werden de barbecuevuren aangestoken voor een heerlijke hap.

Dinsdag 21/07/2015

Deze dag begon met het afscheid van Kris en Isabelle en werd de bijrivier de Guisane verkend door een deel van de groep, het andere deel zorgde voor de pendel en maakte een mooie wandeling richting “Lac de la douche”. Bij de uitstap werd er besloten om het rustige stuk met heel de groep nog eens over te doen. Na de uitstap wouden Bart Kris J. en Simon de blokkendoos nog verder varen een pittig stuk, in de Duitse omschrijvingen “Eine schöne Wildwasserstreche”. Dit kon door omstandigheden niet doorgaan tot grote frustratie van Bart, die dan maar een Alpenberg beklommen heeft op zijn stalen ros. Er werd nog gezellig gegeten en nagepraat over de veel te korte dag.

Woensdag 22/07/2015

Deze dag vertrokken we op de camping voor een tocht van een 20-tal km tot in Embrun. We passeerden nogmaals de piste van St. Clement, deden enkele moves en vaarden door. Een zeer leuke golfslag en enkele kilometers verder kwamen we aan het alom gekende “gat” van de Durance. Enkele vaarders wouden een frisse duik nemen, terwijl andere klaar stonden om te beveiligen. Het was een leuke afvaart met een vrolijke bende, het zonnetje op onze smoel met verbranden tot gevolg, meer moet dat niet zijn. Om deze dag af te sluiten ( en het onweer te ontlopen) gingen we uit eten, na een korte stop in de kanoshop te St. Clément die nogal prijzig bleek te zijn, zetten we onze weg verder richting Guillestre op zoek naar de betere pizzeria. Na de maaltijd verkenden we het dorpje nog even en smeerden we onze keel. Voor de ene een guinness, voor de andere een guinness met ijsblokjes, kortom voor elk wat wils.

Donderdag 23/07/2015

Met spijt in het hart namen we afscheid van Kris en zijn gezin. Met de rest van de groep, reden we richting de Clarée, hopende op veel water na het onweer van de avond ervoor. Dit bleek echter ijdele hoop te zijn, we keerden dan maar terug richting de Guisane. We vaarden het hele traject van Le Casset tot Chantemerle. Op een pittig stuk waar Rony omging, verloor hij zijn peddel, na een lange zoektocht geen resultaat, we vaarden verder zonder Annelies, die bleef aan de kant van de weg wachten samen met haar boot. Na dit traject bekeken Simon en Bart de situatie en besloten om toch nog de boskloof alias blokkendoos door te varen. Een zeer pittig stuk klasse drie en vier met enkele vijven, deze werden soms omgedragen en ook eenmaal gezwommen door Bart. Terwijl Bart en Simon aan hun avontuur bezig waren reden Keith en Julie achter Annelies. De niet-vaarders deden een terrasje en gingen nadien op zoek naar de juiste uitstapplaats. De pot schafte die avond spaghetti, een iets wat uitgebreide apéro, zorgde ervoor dat van onze  1.5 kg vlees en 1 kilo droge pieren toch nog wat overbleef.

Vrijdag 24/07/2015

Rustdag van de  bovenste ledematen, voor sommigen een volledige rustdag (op de was en de plas na), voor andere een heerlijke, maar helse tocht richting de gletsjer “Glacier Blanc” te Pelvoux. We startten samen op 1550 m en wandelen tot aan de réfuge op een 2400m. We zagen de voorloper van de verbrandingsoven en aten nadien onze pick- nick. De liefhebbers gingen nog door tot op een hoogte van 2900 meter tot op de gletsjer. Sommigen deden dit met bergschoenen, anderen met sportschoenen en de die hard met de teva sandaal. Langsheen het smalle “pad” kwamen we praktisch enkel echte alpinisten tegen in volle uitrusting. We zagen op onze tocht de familie marmot, alpenweiden, bossen, meertjes, vrouwenmantel, distel, berenklauw, vogels( kruising kraai en merel, uit nader onderzoek moet nog blijken welke soort dit was)  ….Wat ons echter het meeste verontruste was de smeltsnelheid van de gletsjer binnen een 5-tal jaar zal hij verdwenen zijn. Meer dan 300 m per jaar. Dit wil ook zeggen dat het dan gedaan is met kajakken op de gletsjerbeken in de zomer zoals de Guire.

Zaterdag 25/07/2015

We stonden op en verlieten half kreupel onze tenten. De verhoopte rustdag was eigenlijk geen echte rustdag, we besloten dan maar, om het nu echt wat rustig te houden. We vaarden met zen allen een stukje van de Guil, te vertrekken iets voorbij Guillestre aan de voorziene instapplaats. Een prachtige kloof. Deze mondde uit in de Durance, waarvan we dan ook nog een stuk bevaarden tot in St. Clement( de piste). Ook Willem Brandt was weer van de  partij nu met een een prijon chopper. Hij kreeg maar niet genoeg van de  kloof en samen met hem vaarde Bart nog een tweede maal het stukje kloof. Na deze tocht, gingen Rony, Annelies, Keith en Bart samen met de  ouders van Simon richting de fontein in Reotier. Een prachtig stukje natuur, die ook de basis vormde voor de naam van onze camping. Het was een prachtige calciumbron, die aan het oppervlak terug versteende en je kreeg de typische gordijnen zolas je deze ook ondergronds in een grot kan bewonderen, een uniek stukje geologie. Na een frisse pint en een ijsje, werd het vuur voor de barbecue opnieuw aangestoken. Vlees en groenten in overvloed!!! Na deze zware maaltijd hoorden we feestgedreun aan de  overzijde en strekten we( Keith, Simon, Julie, Bart) onze beentjes nog eens. Bij toeval kregen we ook nog een prachtig verlicht fort (Mont Dauphin) te zien en een schitterend vuurwerk. Geslaagde dag, ook voor ons kreeftje Julie, die na deze dag met lange broek er terug stilletjes aan doorkwam, na de verschroeiing door de zon op “Le glacier Blanc”.

Zondag 26/07/2015

We wandelden langs  de Onde ter hoogte van Vigneaux. We bekeken de waterstand, maar deze was te laag. Dit was niet echt een probleem aangezien we de Guironde  in de namiddag gingen bevaren. Het is een Alpenbeek, die gevuld wordt door smeltwater, deze zijn het best toegankelijk in de namiddag na het smelten van een deel van de sneeuw en het ijs van de gletsjers. Deze had ook geen te hoge waterstand, maar wat haalbaar, we vaarden door tot de  piste van Argentiere op de Durance. Rony nam vandaag graag een frisse duik en ging even zwemmen. Op een spectaculaire wijze belandde hij in het midden van de rivier samen met zijn boot. Hij hielp zichzelf vooruit op een grote rots en vertrok van in het midden van de  piste. Spijtig genoeg, veel energie verloren en een tweede zwembeurt als gevolg. Dit kon hem niet baten, samen met Bart vaarde hij door richting de camping nog een  13 km verderop. ’s Avonds gingen de koppels uit eten en de vrijgezellen bekwamen op de  camping van een prachtige dag. Over de verkeerde instapplaats en de bijhorende uitvluchten (borsten in de weg…),  hoor je meer tussen pot en pint.

Maandag 27/07/2015

We trokken huiswaarts met de wind in de zeilen en die was er zeker. Op de terugreis reden we over de Col du galibier, lotaret, télégraph, nog enkele prachtige verzichten en een Mont Blanc en gedaan was de vakantie.

Jullie verslaggevers ter plaatse Keith en Bart