11 januari 2015: Samen naar de Boven-Lesse

Om halfacht wordt er door enkele wildwatervaarders verzameld in de loods van de kajakotter. De Boven-Lesse staat op het programma. De klassieker in België als het om wildwater gaat. Een leuke beek die steeds gekuist wordt, waardoor ze dus meestal volledig vrij is. Dit voor wedstrijden en trainingen.

Gekende passages waaronder de Boule D’or en de Virée Jaiffe daar ga je voor. De kar vol dikke boten alleen de G-Force van Dirk gaat in de kar. Dirk treffen we aan de Lesse zelf. Daags voordien twaalf graden Celsius vandaag en povere drie en dat voelen we al meteen bij het omkleden.

Naar beneden glijden doen we niet aangezien het onlangs verboden werd. Er is nog volk die graag met ons een pendel zou uitvoeren. Hoeft niet voor ons wij hebben de amusante Leon van dienst. We starten en het gaat lekker. Niet bijster veel water maar toch lekker varen. Hoeveel er nu precies was is niet duidelijk. Mede door de onduidelijkheid met de verschillende peilschalen. Het gaat heel goed en op dit niveau kan iedereen keerwater nemen oefenen. Rony zit echt in de flow en neemt

voortdurend menig keerwater en dat lukt goed. Hier en daar een surfje, keerwater in, keerwater uit, traverseren, boofen, flairen, iedereen doet zijn ding en dat is dikke pret.

Redden is maar eenmaal nodig en dat aan de vermaarde Boule d’or waar nu een kleine tak insteekt. Je kan er goed langs maar door de tak gaat iedereen toch dat tikkeltje meer naar rechts invaren dan wat ideaal zou zijn. Alzo kletst een niet-otter op de rotsen, krijgt steven een flinke smeet naar links die hij met een mooie steun ondervangt en staat Annelies enkele tellen later het zelfde lot te wachten. Helaas pindakaas de wals wordt haar te machtig. Dat levert wel mooie foto’s op de platte

rots na het verval op. Dirk vaart met een duikboot en dat doet hij voortreffelijk. We gaan lustig verder maar bij Annelies heeft de schrik haar gevolgen en ze maakt hierdoor vele fouten.

Rust en kalmte zijn een must bij het varen. Wanneer Annelies er de brui aan geeft komt de boswachter of althans daar denkt hij voor te gaan ons tegemoet. Wij zijn in orde en ik sla nog even een praatje met de man.

De forel schiet kuit op de grindbedden. Hij verzoekt ons vriendelijk deze grindbedden niet te veel te verstoren zodat er ook volgend jaar gevist kan worden. Hij klaagt eveneens over Nederlanders die met groepen komen raften en zich geen hol van onze reglementen aantrekken. Dat is natuurlijk jammer voor ons Otters die het men alleman goed menen! Net voor het einde spot Steven een oude Schlegel Touring peddel waar mijn naam op blinkt. De peddel waar ik als 12-jarige knaap op de Allier

de eerste versnellingen van niveau trotseerde in een prijon canyon. Grappig dat een tweedehandsje toch op het water blijft! Ondertussen dateert alleen nog mijn regenboogneopreenpak uit die tijd.

We varen stevig door want bij het thuisfront van Steven staat de aperitief al klaar en dat kan of mag hij natuurlijk niet missen. Deadline 15u aan de loods. Dat klokken we mooi af en we genieten van de vele hapjes door Franky klaargezet! Dank u franky!

Vaarders: Guy, Katrien, Rony, Annelies, Steven, Dirk, Julie en Simon Pendel: Leon