Zondag 8 Oktober: De lage Lesse moet weer wat Otters huisvesten

De weergoden zijn ons al maanden slechtgezind. Het www seizoen is al van start maar nog geen water.

Er wordt nog geopteerd de midden Lesse eens te proberen maar al snel wordt besloten dat dit niet mogelijk is bij heel geringe waterstanden. ’s Morgens slaat het onheil alweer toe, Guy die er dik goesting in had blijkt zijn goesting overnachts kwijtgespeeld te zijn en ingeruild te hebben voor een marathon potzitten. Geen nood Katrien neemt zijn plaats in om de geplande trip te laten doorgaan. Rony , Tony met Collega van het werk, Simon en zijn pa tonen zich present. Twee kanoduo’s en twee kajakkers (Katrien en Rony).

Bij aankomst in Houyet blijkt dat ook de mannen van Leuven op pad zijn, uitgerust met ww bootjes hadden ze gedacht de midden Lesse eens te doen. Bleek te weinig water. Een ervaren otter laat zich niet verassen dus wij kozen meteen het juiste stuk. De waterstand is niet superieur maar voldoende voor een fijne vaardag.

De Lesse kabbelt hier door fenomenale landschappen en de zon priemt zowaar door het ochtendgrijs. Genieten dus. Zeker met de kano een aanrader. In de zomer ben je efficiënter als je van toeristenboot naar toeristenboot springt maar nu zijn we er alleen. De mannen van Leuven moeten nog pendelen dus die zien we ook niet meer.

De ww bootjes klampen aan, de kano’s gaan gezwind. Op twee locals die het tateren belangrijker vinden dan het varen na is het een oase van rust. Aan het natuurpark van Furfooz heerst een aangename drukte, de barak is er vernieuwd en is open. We meren met veel bekijks aan en nuttigen er de lokale bieren onder een winterzonnetje. Genieten. Daarna is het verder varen geblazen. De eerste stuw dragen beide kanoteams om. Te riskant en te koud om een zwemmetje te doen. De kajakkers gniffelen. We varen verder en daar staat Leon op een brug. Je kan niet verder roept hij. Wat niet verder, waarom niet, we kunnen altijd verder. Door werken in de Maas (lees droge Maas) staat ook de monding van de Lesse leeg. We willen wel nog onze laatste stuw en besluiten dus op de camping aan de stuw uit te stappen. De laatste stuw neemt iedereen. Maakt toch niet meer uit of je nu nog kopje onder duikelt, de trip zit erop. Geen nat pak en een fijne vaardag.

Vaarders: Kano Simon en Willem, Kano Tony en Workbuddy, Kajakkers Rony en Katrien.

Chauffeur en animator van dienst: Leon